10.1.13

Έλα!!!!δεν ακούω λέμε!!!!!!

     
   Τώρα θα μου πείτε και με το δίκιο σας
το έκλεισες μάνα μου ή δεν το έκλεισες;
το έκλεισα αγαπημένοι μου το έκλεισα αλλά ποιος μπορεί να αντισταθεί σε κάτι τέτοιο;...
"ΤΡΑΜΠΑΛΕΣ"!!!!
Ακούτε;
Ακούω να λέτε!!!
ΤΡΑΜΠΑΛΕΣ!!!!!
ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΡΑΜΠΑΛΙΖΕΤΑΙ;
Βαγγελίστρα μου!!!!!!!!!!!
η τρελόγρια!!!!ΧΑ!ΧΑ! βρε τι θα ακούσουμε ακόμα!!!!
Είναι να μη γίνει ανάρτηση αυτό; όχι πείτε!
Εδώ που τα λέμε αυτή η γυναίκα είναι γεννημένη για να ξαφνιάζει άλλοτε καλά...
ε βέβαια κι  άλλοτε όχι και τόσο καλά...ε! δεν είναι και καμιά Αγία μην τρελαθούμε τώρα
μη σας ξεγελά αυτό το γιαγιά!!!!ΧΑ!ΧΑ!!!!
ένας γνωρίζει κι αυτός ο καημένος πως να το ομολογήσει
ο... αγοόρι μουυυυυυυυυ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
εδώ που τα λέμε όμως (αναγκάζομαι να το ξαναπώ)
ποιος μπορεί να αντισταθεί σ αυτή την πρόκληση\πρόσκληση
μέρες δύσκολες...κρύες...είμαι σίγουρη πως η τρελόγρια
κάτι έβαλε στο μυαλό της...και σας το εγγυώμαι είναι να μη βάλει στόχο...
 και αφού έβαλε; ΤΕΛΟΣ!
Μην το σκεφτείτε καθόλου ελάτε να τραμπαλιστούμε (Coulaaaa υπάρχει τέτοια λέξη;)
...και ο Θεός βοηθός!

A! και να μην ξεχάσω
τα τραμπαλισματα
κάθε Παρασκευή 9 - 11 (αν αντέξετε!!!!)
στο http://spirtowebradio.com/radio/
περισσότερες πληροφορίες πάτε κοντά της...
εγώ δεν ξέρω τέτοια!                                  

1.1.13

Tέλος!

ΧΑ! πιασαρικος τίτλος!
Μα αγαπημένοι μου ουσιαστικά τέλος δεν υπάρχει.
Τίποτα δεν τελειώνει ποτέ...η ίδια η ζωή δεν τελειώνει...
ότι είπαμε...ότι κάναμε...όσους γνωρίσαμε...όσους αγαπήσαμε και βάλαμε στη ζωή μας...
με όσους τελειώσαμε και δεν είναι πια στη ζωή μας...τίποτα και ποτέ δεν τελειώνει...
σκεφτείτε το αν θέλετε...
πάντα κάτι μένει...ίσως μικρό ίσως μεγάλο ίσως ένα μόριο μόνο αλλά μένει...
όλα αυτά κάνουν αυτό που είμαστε...κτίζοντας λεπτό με λεπτό μέρα με τη μέρα
χρόνο με το χρόνο τον εαυτό μας.
Τελειώνει ένας χρόνος ξεκινά ένας άλλος!Τι τελειώνει τι ξεκινά άραγε...
χθες ήταν Δευτέρα σήμερα είναι Τρίτη όπως και την περασμένη βδομάδα...

σκεφτόμουν...πως τελικά είμαι ένας άνθρωπος εσωστρεφής...
ένα άνθρωπος που εύκολα δεν μοιράζεται τα μέσα του...
έκανα μια βόλτα στο blog μου...στην οδό των ονείρων...
δεν είχε να κάνει τίποτα με όνειρα...όνειρα δικά μου...
ούτε καν το ονομάτισα εγώ!!!!
Όχι δεν κάνω απολογισμό...δε λέω τελειώνει κάτι...
είπαμε Τέλος δεν υπάρχει!Ούτε και το ποτέ άλλωστε...
θα είναι εδώ...να μπαινοβγαίνω...να μπαινοβγαίνετε...
θα είμαι εδώ...να περνώ από εσάς να σας βλέπω και να με βλέπετε...
μα δε θα έχω το άγχος...τι να γράψω...
για να γράφεις πρέπει κάτι να έχει να πεις...και γω δεν έχω!
Το να γράφεις είναι χάρισμα...γράφοντας δίνεις κομμάτια του εαυτού σου...
και γω δεν το χω...το χάρισμα...
ίσως γι αυτό και με κουράζει...με αγχώνει...
τι να πω...τι να γράψω...

πολλά έγραψα...όπου να ναι ξημερώνει...
μια νέα μέρα...ενός νέου κύκλου...
μια καινούργια χρονιά...
ευλογημένη να είναι για όλους μας...
φιλώ σας...

ΥΓ
ήθελα να σας αφιερώσω ένα τραγούδι
κάτι όμορφο...ένα χαρούμενο τραγούδι
λίγο η κούραση...λίγο η γρίπη που με παιδεύει
εδώ και λίγες μέρες δε με αφήνουν να σκεφτώ
να με συχωρέσετε...