στις τρεις Μανούλες της ζωής μου...
Κινείται αθόρυβα,γοργά και με χάρι,μες στους θορύβους.
Κάποτε κάποτε σπάζει τη σιωπή,
αλλά πάντα μοιάζει τυλιγμένη στη σιωπή.
Είναι σ αυτό τον κόσμο,
αλλά φαίνεται ν ανήκει ολόκληρη στο κόσμο τις χάριτος.
Η μορφή της φωτίζεται απαλά απ το αόρατο φως,
αλλά γίνετε φωτεινή για όσους την κοιτάζουν.
Με χέρι δυνατό και ελαφρό
αγγίζει και τακτοποιεί ότι εμείς αγγίζουμε.
Βλέπει ότι εμείς βλέπουμε.
Ακούει ότι εμείς ακούμε.
Κι όμως αυτή δεν μειώνεται σε τίποτε.
Δένει τις πληγές.Υπηρέτη στο τραπέζι.
Οι κινήσεις της είναι σωστές και ακριβείς.
Στέκεται όρθια
ανάμεσα σε κείνους που κάθονται.
Στέκεται ακόμη όρθια
ανάμεσα σε κείνους ή σε κείνες που ξαπλώνουν.
Η καρδιά της αγρυπνεί τη νύχτα για κείνους που κοιμούνται.
Αυτή αγρυπνεί και συγχρόνως ξυπνάει.
Ξυπνάει την Αγάπη σε κείνους που είναι χωρίς αγάπη.
Μεταδίδει την Αγάπη σε κείνους που το χέρι της ή το βλέμμα της αγγίζει.
Τείνει αδιάκοπα στην Πηγή.
Με αφάνταστη προσοχή δίνετε ολοένα.
(Λεβ Zιλλέ)
ΥΓ
να το αφιερώσω και στη Φλώρα
που σήμερα για πρώτη φορά θα γιορτάσει σαν Μανούλα
και στην άλλη...
τη ΜΑΝΑ... στης γιαγιάς Αντιγόνης την ανάρτηση...
γιατί τέτοιες Μανάδες αξίζουν όσο τίποτα στο κόσμο...
Κινείται αθόρυβα,γοργά και με χάρι,μες στους θορύβους.
Κάποτε κάποτε σπάζει τη σιωπή,
αλλά πάντα μοιάζει τυλιγμένη στη σιωπή.
Είναι σ αυτό τον κόσμο,
αλλά φαίνεται ν ανήκει ολόκληρη στο κόσμο τις χάριτος.
Η μορφή της φωτίζεται απαλά απ το αόρατο φως,
αλλά γίνετε φωτεινή για όσους την κοιτάζουν.
Με χέρι δυνατό και ελαφρό
αγγίζει και τακτοποιεί ότι εμείς αγγίζουμε.
Βλέπει ότι εμείς βλέπουμε.
Ακούει ότι εμείς ακούμε.
Κι όμως αυτή δεν μειώνεται σε τίποτε.
Δένει τις πληγές.Υπηρέτη στο τραπέζι.
Οι κινήσεις της είναι σωστές και ακριβείς.
Στέκεται όρθια
ανάμεσα σε κείνους που κάθονται.
Στέκεται ακόμη όρθια
ανάμεσα σε κείνους ή σε κείνες που ξαπλώνουν.
Η καρδιά της αγρυπνεί τη νύχτα για κείνους που κοιμούνται.
Αυτή αγρυπνεί και συγχρόνως ξυπνάει.
Ξυπνάει την Αγάπη σε κείνους που είναι χωρίς αγάπη.
Μεταδίδει την Αγάπη σε κείνους που το χέρι της ή το βλέμμα της αγγίζει.
Τείνει αδιάκοπα στην Πηγή.
Με αφάνταστη προσοχή δίνετε ολοένα.
(Λεβ Zιλλέ)
ΥΓ
να το αφιερώσω και στη Φλώρα
που σήμερα για πρώτη φορά θα γιορτάσει σαν Μανούλα
και στην άλλη...
τη ΜΑΝΑ... στης γιαγιάς Αντιγόνης την ανάρτηση...
γιατί τέτοιες Μανάδες αξίζουν όσο τίποτα στο κόσμο...
πολύ ωραιο κείμενο Ελενα μου....μπραβο που το βρήκες και το έβαλες να το διαβάσουμε....Χρονια μας πολλα κορίτσι μου...και να χαιρόμαστε τα παιδια μας να ειναι πάντα γερά και ευτυχισμένα... φιλάκια....
ΑπάντησηΔιαγραφήμα καλά τι συγχρονισμός είναι αυτός μάνα μου την ίδια ώρα σχολιάζαμε η μια την άλλη!!!ΧΑ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκάνε ανάρτηση και γράψε ΟΧΙ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι, Η παλιά διεπαφή του Blogger να ΜΗΝ καταργηθεί τους επόμενους μήνες.
πάντως αν συνεχιζεις να κανεις χρηση της παλιας εγγράφεσαι στα στατιστικα ποσοστά των χρηστων της γκουγκλ που την χρησιμοποιουν
μάνα μου τι να σου πω τώρα...ότι κατάλαβα; θα σε γελάσω και δεν το θέλω...θα ρωτήσω να μάθω!!!
ΔιαγραφήΕλεναG,
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλη της φίλτατης Αντιγόνης, χάρηκα για την ευαισθησία σου!
Χρόνια Πολλά, λοιπον, κι ευχές θερμότερες για όλες όσες επιθυμείς!
Θα χαρώ να τα λέμε,
Πάντα με αγάπη,
Υιώτα, ΝΥ
Αχ! αυτή η Αντιγόνη μας...τι μας κάνει...είδες πως η αγάπη της μαζεύει ολονών το κάτι τις μας και μετά μας κάνει κομμάτια...να είσαι καλά Γιώτα μου!!!
ΔιαγραφήΝα τις χαιρόμαστε! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα τις χαιρόμαστε...Να τις χαιρόμαστε!!!!
Διαγραφήκαι όπως είπαμε όχι Πάφο είναι μακριά μου λέμε!!!
Μην μου ανησυχείς. Θα καβαλήσω δεξιοτίμονο και θα σου 'ρθω!
Διαγραφήγερές και δυνατές όλες οι μήτερες να είναι και να τις χαιρόμαστε
ΑπάντησηΔιαγραφήναι Blu μου να είναι καλά...εγώ τις δυο τις έχω χάσει...
ΔιαγραφήΑγάπη μου σε ευχαριστώ,ναι σήμερα θα γιορτάσει το δώρο του θεού,το μωράκι της σαν νέα μανούλα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου να τις χαιρόμαστε
Μα καλύτερο δώρο θα μπορούσες να σκεφτείς;
Διαγραφήφιλια γάτο-γιαγιά μας!!!
Πολυ ομορφο κειμενο ,Ελενα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ειναι ολες οι μητερες του κοσμου παντα καλα για να τις χαιρομαστε.
να τις χαίρεστε τώρα που τις έχετε evil μου...
ΔιαγραφήΝα βλέπεις τη χαρά στα μάτια του παιδιού σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κείμενο συγκλονιστικό!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΝΟΥΛΕΣ!!!!!!
σάματις αυτό δεν είναι το βραβείο;.. η χαρά στα ματια τους! γιαγιά μου αγαπημένη...
ΔιαγραφήΕλενάκι, χρόνια πολλά σε εσενα, στις τρεις μανούλες της ζωής σου και σε όλους τις μανούλες του κόσμου! Να σας χαιρόμαστε!
ΑπάντησηΔιαγραφήτις δυο τις έχω χάσει Kατερίνα μου...μα να χαιρόμαστε όλες τις άλλες...
ΔιαγραφήΚάπου το έχω διαβάσει φιλεναδα....υπέροχο κείμενο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλείνω και πάω στην μανούλα τώρα ..να πιω καφεδάκι να της κάνω παρέα και να πλέξω βεβαίως βεβαίως...φιλάκι και ευχές...
Όταν θα έρθω να πάμε να πιούμε ένα καφέ μαζί της...
Διαγραφήφιλια κοριτσάρα μου
Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες, σ' αυτές που έχουμε ακόμη την τύχη να έχουμε μαζί μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μακάρι ο Θεός να προσέχει και να φυλάει, αυτές που έχει πάρει στην αγκαλιά του!
Φιλιά πολλά!
Πολύ ωραία ευχή Έλενα μου!
ΔιαγραφήΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΝΟΥΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΣΟΥ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμήν Παναγία μου...ευχαριστώ σε Evie μου
Διαγραφήμε συγκινησες
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν εχω να γραψω τιποτα αλλο
αγορίνα μου εσύ...φιλί*
Διαγραφήχρόνια πολλά και σε σένα ελενά μου, και εσύ μανούλα είσαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι σε σένα κοριτσάρα μου...να σε χαίρετε ο λεβέντης σου!!!
ΔιαγραφήΑνατρίχιασα!!!πολύ συγκινητικό ποίημα!! Μπράβο γλυκειά μου!!!Χρόνια πολλά και σε σένα και σε όλες τις μανούλες του κόσμου!!!φιλάκια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά Φανη μου Χρονια πολλά και σε σένα να χαίρεσαι την οικογένεια σου
ΔιαγραφήΈνα υπέροχο0 ποίημα..όπως μόνον εσύ αισθάνεσαι γλυκιά μου.Να πω την καλημέρα μου και να ευχηθώ μία καλή εβδομάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλή βδομάδα αγαπημένη μας Aχτίδα!!!
ΔιαγραφήΣυγκινητικό το κείμενό σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ απόλυτη έννοια της μάνας!
Σ'ευχαριστώ για την ανιψιά
να'σαι Πολύχρονη και πάντα ευτυχισμένη!
Τα θαλασσινά μου για καλή εβδομάδα!
Αχ αυτή ανιψιά...αυτή θα κάνει την άλλη να παραμιλά!!!ΧΑ!!!!
Διαγραφήκαλή εβδομάδα zoyzoy μου!
ElenaG καλησπερα, ''κοιτα'' τι θυμηθηκα, μου ειχε βαλει η δασκαλα στο δημοτικο ενα ποιημα, μπουχτισα για να το μαθω και οταν το εμαθα το ειπα, μπροστα σε κοινο, συμμαθητες, γονεις, δασκαλους, οπως ειπε το προεκλογικο της σποτ, η ''φοβερη'' κα. Εγγλεζου, κοιτα στιχους λοιπον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάνα κράζει το παιδάκι
Μάνα ο γιος και μάνα ο γέρος
Μάνα ακούς σε κάθε μέρος
Αχ! Τι όνομα γλυκό.
Τη χαρά σου και τη λύπη
Με τη μάνα τη μοιράζεις
Στοργικά την αγκαλιάζεις
Δεν της κρύβεις μυστικό…
μα υπάρχει άνθρωπος που σαν παιδάκι δεν το είπε αυτό;ΧΑ!(μέχρι τα χρονια μας...τώρα δεν πιστεύω να το μαθαίνουν)
Διαγραφήμη ξεχάσεις να πάρεις τη σαμπάνια που κέρδισες...
ΑπάντησηΔιαγραφήγια να μάθεις να γυρνάς στα " καμπαρέ "...λολ
φιλιά κοριτσάκι και πάντα τυχερή...-:))