30.11.12

άντε καλά δε θα γράψω...

                         


μου ζήτησε να μη γράψω!!!!ΧΑ!
μας έχει βαρεθεί ο κόσμος λέει!ΧΑ!
καλά όλοι έχουν γράψει εγώ θα έμενα πίσω...
ο τελευταίος μουντζούρης...
τι μας λες καλέ!!!!

άντε καλά δε θα γράψω...

A! μισό...να κάνω μια παρουσίαση τότε !
E! δε θα μου απαγορεύσει να παρουσιάζω δικά μου πράγματα!!!!ΧΑ!

Είσαι έξυπνη μαντάμ...μα εγώ εξυπνότερη!!!!ΧΑ!
και κάνω και υπακοή...γιατί εγώ είμαι πολύ της υπακοής


Λοιπόν θα σας παρουσιάσω την Αντριάννα.

Η Αντριάννα γεννήθηκε μια μέρα στο εργαστήριο του φίλου Φώτου Δημητρίου.
Ο Φώτος είναι ένας από τους σπουδαιότερους Κύπριους γλύπτες.
Ένας μεγάλος καλλιτέχνης και ταπεινός άνθρωπος...
τελικά όλοι οι μεγάλοι είναι ταπεινοί.
Να φανταστείτε πως κάποτε κάποτε μου επιτρέπει
να επεμβαίνω στα έργα του εν λευκό (καλά μη φανταστείτε...2-3-4 φορές!)
Αυτό για μένα δείχνει ένα άνθρωπο σίγουρο...ακοπλεξαριστο...
εύκολα δε δέχεται κάποιος να κάνουν επέμβαση στα έργα του
καλά γράφω ότι θέλω...δεν έχει ιδέα από Blog!
έχει μια σελίδα http://www.photosdemetriou.com/workshop.php
έχει  fb και μπαινοβγαίνουν οι κόρες του (ου ρε!!!...αυτό μου το έχει μάθει η Coula...
βέβαια σαν φιλόλογος μου εμπλουτίζει το λεξιλόγιο!!ΧΑ!)
Είδα λοιπόν αυτή τη μορφή...και του ζήτησα να δουλέψω πάνω με μέταλλο...
μόλις είχα διάβαση τους Αύγουστους
(ναι ναι πολύ πριν από σας...όταν ακόμα ήταν ένα ταπεινό mail)
και έτσι δε χρειάστηκε καν να το αγοράσω...
ε μα...είναι καιροί τώρα για πετάματα;

Η Αντριάννα ήταν συνεχώς μες το μυαλό μου...
την είχα αγαπήσει...πονέσει...καταλάβει...
αγάπησα και τη Μαρουσώ για ότι ήταν...για ότι έδωσε στην Αντριάννα...
μια σχέση ζωής και όχι απλά μια φιλία...
Η Μαρουσώ της...ένα σάλι απλωμένο πάντα να τη σκεπάζει...
μια αγκαλιά ανοιχτή να κουρνιάζει όποτε χρειαζόταν...

Έτσι η μορφή πήρε όνομα...
Αντριάννα-το κορίτσι της Αίγινας με το σάλι απλωμένο στους ώμους...


Το κομμάτι ανήκει στη προσωπική συλλογή της Κυρίας Αντιγόνης-Καρμέλας Σωρρου!

αγόριιιιιιιιιιιιιιιι μουυυυυυυυυυυυ
κοίτα να σου τα γράψει αυτά στη διαθήκη γιατί θα πάρουν αξία μεγάλη!!!
E να σου μείνει και κάτι...μην την φας τζάμπα στη μούρη!
προς τι ο γέλωτας αγόρι μου; Είδες εσύ κανένα βιβλίο
να γίνει 1 γλυπτό 2 πίνακες μια τούρτα πριν καν κυκλοφορήσει;για πες!!!!
 καλά η τούρτα στη διαθήκη δεν μπαίνει αλλά το σπιρτόκουτο την έκανε τέλεια!

                                         

                                    

8.11.12

Οι Αύγουστοι της...



πολλές φορές χρειάζεται θάρρος να γίνουν οι σκέψεις λέξεις...
χρειάζεται ανδρεία να μοιραστείς μετά αυτές τις λέξεις που γράφτηκαν σε χρόνο ανύποπτο...
όχι για να μοιραστούν μα για να γιατρέψουν...

οι λέξεις λοιπόν της Αντιγόνης μετρημένες...
ένα γράψιμο τόσο αφαιρετικό που ώρες ώρες γίνετε οδυνηρό...
τόσο αφαιρετικό και συνάμα τόσο περιγραφικό

Λέξεις δυνατές
Λέξεις μαχαίρια
Λέξεις χάδι
Λέξεις έρωτας
Λέξεις ουρανός

Θέλω να πω
σε όσους θελήσουν να διαβάσουν τους Αύγουστους της
να μη σταθούν μόνο στην ιστορία...
να μη σταθούν στη πλοκή...
αυτό που για μένα αξίζει είναι οι λέξεις της...
διαβάζοντας απομονώστε τις λέξεις
που γίνονται προτάσεις κοφτές
άξιες να γίνουν ιστορία από μόνες τους...

Καλή επιτυχία γιαγιά Αντιγόνη...
Καλοτάξιδοι ο Αύγουστοι...να είναι μόνο η αρχή αγάπη μου
γιατί το ξέρω πως μπορείς αλλά...σπουδαία...
κοριτσάρα μου προχώρα..να καταπλήξεις τους πάντες!!!!!!!!!!!!!
μη σταματάς με τίποτα...
Άσε το φως της Αγίας δόξης σου να λάμψη
άσε την ταπεινή μεγαλοσύνη σου να μεγαλουργήσει

τώρα που άνοιξες φτερά...πέτα...στόχος ακόμα πιο ψηλά...
προορισμός οι ουρανοί...όπου ουρανός η καρδιά μας...
η καρδιά του κάθε ενός από εδώ μέσα(και όχι μόνο φυσικά)
που έστω και αν δε σε γνώρισε ξέρε το...σ αγάπησε...
γιατί η γιαγιά Αντιγόνη όπως πολλές φορές σου έχω πει
έχει ένα τρόπο να αγγίζει τις καρδιές μας...

γράφτηκε  στις 10 του Ιούνη όταν είχα διαβάσει το μισό βιβλίο...


Το ξέρω πως κάποιοι θα μιλήσουν για υπερβολές
και πρώτη εσύ...πως δεν είναι αντικειμενικά τα γραφόμενα...
μα για όλα αυτά σε έχω/έχουμε αγαπήσει!