στα χρώματα του ουράνιου τόξου,
εκεί που οι άγγελοι χορεύουν,
εκεί που τα χρώματα γίνονται
λέξεις...
οι λέξεις γίνονται χαρά...
η χαρά γίνεται φιλια
η φιλια γίνεται/είναι αγάπη...
έλα...
ας συναντηθούμε εκεί...
σου άπλωσα το χέρι,
σου άνοιξα την αγκαλιά,
σου έδωσα την καρδια μου...
Σε σένα που ονομάτισα άγγελο του φωτός...
Το ξαδελφάκι ένα είναι και είναι λατρεμένο(βλέπε άσωτος)
γι αυτό χατίρι δεν μπορώ να του χαλάσω...εξάλλου ling δε χρειάζεται να βάλω οποτε ok!
(γιατί μια φορα με κάλεσε η zoyzoy να παίξω και δεν έπαιξα...αφού το είπα...ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΝΑ ΒΑΖΩ LINGS ΛΕΜΕ)
πρέπει να πω πέντε καλοκαιρινές αλήθειες μου (ότι και αν αυτό σημαίνει )
τα καλοκαιρια δεν είναι και από τις καλύτερες μου εποχές...δύσκολα...με αναμνήσεις και σκιές βαριές...
δεν μπορώ να πω όμως ...και τα δώρα του δεν μπορώ να τ αρνηθώ...
1)μακάρι να μην είχαμε τις επετείους...του πραξικοπήματος..της εισβολής...του Hλιου...του Μαρί...
μην το ξεχάσω τώρα θα έχουμε και της Τρόικας καλοκαιριάτικα %$#@*&
2) να μπορούσα να κολυμπήσω αξημέρωτα στα κρύα καθαρά νερά της Αμμοχώστου...
3)τα βραδια στο βουνό...δροσερά και χωρίς υγρασία
4)κάπου υπάρχει μια λατρεμένη καρυδια...κάτω απ τον ίσκιο της...καφεδάκι...
στη ζούλα ένα τσιγάρο και να μιλώ με αγαπημένους...ας είναι κι απ το τηλέφωνο...
5)καλή παρέα...παγωμένη μπίρα...καρπούζι και χαλούμι
A! όχι...θα γράψω άλλο ένα...
6) με νευριάζουν πολύ τα κουνούπια και οι μύγες
που σουλατσάρουν καλοκαιριάτικα!
άντε τώρα να βρω και ποιοι δεν έχουν παίξει...
Coula
serenata
Ria
mia
ας καλέσουμε και ένα Κύριο... Χριστόφορεεεεεεεεεεεε (άγνωστη διάσταση)
καλά μην αγχώνεστε...αν θέλετε...αν δε βαριέστε...αν δεν παίξατε...και στην τελική
παιχνίδι είναι οποιος θέλει ας παίξει!
μια γιαγιά...καμία σχέση με τις άλλες!ΧΑ!
ούτε μαντίλα μαύρη ούτε καν χρώματα σκούρα...
με τα κραγιόνια της...τα νυχάκια περιποιημένα
τα μαλάκια τις βαμμένα ...
πρόσφυγας του 22...από την Ταρσό
περασμένη από τα λιμάνια του "συνωστισμού"
οικογενειακά "κειμήλια" κριμένα στο μπαούλο
απαγορευμένα για τα χέρια μας...
μην τυχών και χαλάσουν...
να μείνουν από γενιά σε γενιά
να μην ξεχάσουμε...
μη φανταστείτε τίποτα πορσελάνες και χρυσά
κάτι ζώνες υφασμάτινες ραμμένες απ τα χέρια τους
με λουριά μακριά να τυλίγουν το κορμί και θήκες
να κρυφτούν οι λίρες...το εισιτήριο της νέα ζωής
αν τα κατάφερναν να περάσουν...
τα κατάφεραν...κι ας πέρασαν...τι δεν πέρασαν...
φτώχεια καταραμένη...
Η κυρα Λένη η πρόσφυγας
ήταν 15 χρονών όταν ήρθε...
82 όταν έφυγε...
όσα χρόνια και αν έζησε στη Κύπρο
δεν κατάφερε να ξεφορτωθεί
αυτή την αλλιώτικη προφορά
σε χαρές και λύπες
κάτι σπαραξιαδικοι αμανέδες
που θαρρείς να σου ξεσκίσουν τη ψυχή
σαν φόρος για ότι χάθηκε...
ποταμοί τα δάκρυα...
που δεν κατάφεραν ποτέ να στερέψουν
γιατί δεν πρόλαβαν να ξεχάσουν...
πως να ξεχάσουν...
η καταστροφή και η προσφυγιά
λες και τους ακολουθεί
52 χρόνια μετά η Ιστορία
επαναλαμβάνεται...
δεύτερη φορά πρόσφυγας
άστα να πάνε γιαγιά...τι να πρώτοκλάψεις
το μπαούλο με τις ζώνες...πάει...χάθηκε
γλίτωσε από εκεί μα σου το πήρανε εδώ
η προσφυγιά γράφτηκε στο DNA πια...
δεν έχει ανάγκη από ενθυμήματα...
..................................
Αχ! γιαγιά μου βράχε μου...
σήμερα πολύ μου έλειψες
και σου φώναξα...
εγώ η Ελένη...
η πραγματική σου Ελένη
....................................
πόσο μοναδική με έκανες να νιώθω
όταν το έλεγες αυτό...όχι μυστικά
σε όλους το έλεγες...πραγματική
Ελένη αυτή είναι...από τις τρεις Ελένες..
ποιος ξέρει γιατί...
και πως τα έφερε η τύχη γιαγιά
αυτήν σου την εγγόνα
την ακολούθησε ο Τίτλος...πρόσφυγας!
ΥΓ
έκλεψα τον τίτλο από τον ΕΥΡΥΤΑΝΑ ΙΧΝΗΛΑΤΗ που έγραψε ένα υπέροχο κείμενο
(πάτε να το διαβάσετε...το ξέρετε πως δεν ξέρω να βάζω ling)
Είμαι δω...περνώ...σας βλέπω...σας διαβάζω...
εν τούτοις δεν έχω διάθεση να γράψω τίποτα...
Ότι ακούω με θλίβει...
Αλλά...δεν πρέπει ποτέ να τα βάζουμε κάτω...
Του ποδοσφαίρου δεν είμαι...αλλά...
Πόσο θέλω να τους κερδίσουμε την Παρασκευή!!!!!!! ...
Μου έχει κολλήσει εδώ και λίγες μέρες...
δεν ήθελα να το γράψω...αλλά...
(... και θα το γράψω και θα το αφιερώσω στην Καρυάτιδα μας)
Μην υποκύψεις.
Μην περπατήσεις σε δρόμους
που άλλοι χάραξαν για σένα.
Μη χαθείς στα τρίστρατα τις νοοτροπίας τους.
Μην εντυπωσιαστείς από τις φωνές τον συνθημάτων τους.
Όποιοι κι αν είναι.Όσοι κι αν είναι.
Όσο σπουδαίοι κι αν παρουσιάζονται.
Όσο πεπειραμένοι κι αν φαίνονται.
Διάλεξε εσύ με σοφία τα βήματα που θα κάνεις
στο μονοπάτι της ζωής σου...
(Γιώργος Mατσαγγιδης)
να ξέρετε πως τα βράδια που κοιμάστε έστω βιαστικά
περνώ από τα σπίτια σας...να δω αν είστε καλά...
θέλω να είστε καλά...σας σκέφτομαι...
Καλό μήνα μέσα απ τη καρδιά μου
ότι καλύτερο για όλους...
ότι καλύτερο για την Πατρίδα μας...
μέχρι να τα πούμε ξανά σας χαιρετώ!
